نمایشگاهی از آرشیو بنیاد هنر هند به یافته های غیر منتظره ای منجر می شود

با عنوان 'بهار/ زمستان بنگالی' ، این پروژه در بمبئی در 27 مه در Studio Tamaasha در Andheri به عنوان بخشی از ویترین 'جستجوی فرهنگ ها' IFA به نمایش در می آید.

هنرمند مستقر در دهلی ، هنر ، علوم اجتماعی ، فرهنگ ، اندرمحال ، دهلی ، هنرمند ، نقاشی ، پروژه های چند رسانه ای ، بهار بنگالی ، خورشید زمستانی ، اخبار هنر و فرهنگ ، اخبار سبک زندگی ، اخبار اکسپرس هنداز پروژه ویشوجیوتی قوش با عنوان 'بهار بنگالی'

در سال 2014 ، هنرمند مقیم دهلی ، ویشواجیوتی قوش ، پروژه ای را تحت حمایت آرشیو و موزه بنیاد هنرهای هند (IFA) آغاز کرد. وی از طریق این پروژه قصد داشت متون آموزشی اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 را توسط Srirampur Mission Press - که در 1800 در سرامپور تأسیس شد - در مرکز مطالعات علوم اجتماعی کلکته (CSSSC) موجود ، بررسی کند. او می خواست ارزشهای مبلغی را که این متون از طریق نمادنگاری محبوب آن زمان از آن دفاع می کردند ، دوباره تفسیر کند. با این حال ، هنگامی که او شروع به گشتن مطالب کرد ، غوش با چیزی روبرو شد که بسیار جالب تر بود - آثار Nripendra Kr Basu. باسو ، روشنفکر بنگالی ، کتابهایی در مورد اروتیسم ، تمایلات جنسی و روابط با یک جهت آموزشی و احساس اقتدار علمی نوشت. اینها به مرکز تحقیقات Ghosh تبدیل شدند.



کاترپیلار زرد با شاخ سیاه

این پروژه که اکنون 'بهار/ زمستان بنگالی' نامیده می شود ، در بمبئی در 27 مه در استودیو Tamaasha در Andheri به عنوان بخشی از ویترین 'جستجوی فرهنگ ها' IFA به نمایش در می آید. قوش ، معروف به رمان گرافیکی دهلی آرام ، متنی را از آثار باسو انتخاب کرده و آن را با تصاویر موجود در حوزه عمومی ، مانند آثار تقویم ، تبلیغات و پوسترهای فیلم ، کنار هم قرار داده ام. در یکی از آثار ، تصاویری از هنر تقویم و علامت 'ورود ممنوع' در کنار متن کتاب زیر عنوان 'بدون رابطه جنسی در شرایط زیر' قرار داده شده است. غوش این گذار از ایده اولیه به اثر نهایی را این گونه عنوان می کند: 'از علم اخلاق به علم عشق به علم اخلاق عشق'.



«جستجوی فرهنگ ها» همچنین شامل دو پروژه دیگر خواهد بود ، «واقعیت سلطان» توسط هنرمند چند رسانه ای آفرا شفیق مستقر در بمبئی و «شانس به کارگردانی: راهنمای گردشگری کلکته» ، سوژان موکرجی ، پژوهشگر کلکته. هر سه پروژه ، فارغ از بورسیه های IFA ، از بایگانی CSSSC گرفته شده اند. با این حال ، در حالی که ایده موکرجی بر کلکته متمرکز است ، شفیق از این مطالب برای کشف رابطه زنان با کتاب استفاده کرده است. ارائه شده در قالب یک وب سایت تعاملی ، تحقیقات وی را در قالب کتاب داستان وب ارائه می دهد. شفیق ، که در گذشته در پروژه های چند رسانه ای با فیلمسازان از جمله کار کرده است ، از تصاویر زنان از منابع مختلف ، مانند برچسب های جعبه کبریت ، تصاویر استودیویی ، نقاشی های روغنی ، متون اساطیری و غیره استفاده کرده و آنها را در پنج فصل طبقه بندی کرده است. به عنوان Paromita Vohra.



فصل اول به اندرمال یا محراب داخلی زنان می پردازد که تا یک قرن پیش این شیوه در کلکته رایج بود. فصل دوم به آنچه در خارج از اندرمهال می گذشت ، می پردازد ، اولین نسل بنگالی ها تحت آموزش انگلیسی ها قرار گرفتند و فشار بر اهلی کردن زنان در آن زمان. فصل سوم به نسل اول زنان تحصیل کرده ، فقط شعر ، دین و علوم خانگی می پردازد ، در حالی که فصل چهارم داستان زنانی را بررسی می کند که بر خلاف موج رفتند و خود را آموزش دادند. کتاب پنجم گزیده ای از چند کتاب اول است که توسط زنان نوشته شده است. شفیق ، با این حال ، تصریح می کند که تحقیقات او جامع نیست. او می گوید به همین دلیل وب سایت به کاربر اجازه می دهد تا محتوا را در مورد شیوه ها و زنانی که ممکن است در اینجا نامی پیدا نکنند ، اضافه کند.
موکرجی ، یک دانشگاهی ، می گوید پروژه او برخلاف پروژه شفیق و قوش نیست. او می گوید من بیشتر اهل تعصب هستم و به مطالب بایگانی برمی گردم. موکرجی وارد آرشیو شده است تا شیوه هایی که معمولاً در کلکته مشاهده می شود را به چالش بکشد. او اشاره می کند که نشانگر اصلی گردشگری شهری نوستالژی است. اما تا دهه 60 ، این نشان دهنده پیشرفت اقتصادی نیز بود. موکرجی می گوید اما این به مرور از بین رفته است. با مرور مطالب ، متوجه شد که وسایل به نمایش گذاشتن شهر در گذشته ، شاید بیشتر از آنچه امروزه می بینید ابتکاری است. به استریوسکوپ برخورد کردم ، کارت هایی که دو تصویر روی هم قرار داشت - یکی نمای چشم راست و دیگری چشم چپ. او می گوید که با تماشای یک بیننده خاص ، نمایی پانوراما از یک مکان ایجاد شد. به طور مشابه ، کتابهای راهنمای آن زمان با پیشرفت غیر خطی طراحی شده اند ، شاید با فرض اینکه هیچ دو گردشگری مسیر یکسانی را دنبال نکنند. موکرجی با استفاده از این مطالب یک بازی رومیزی و یک نقشه تعاملی متصل به هم طراحی کرده است که از چشم اندازهای متغیر شهر در چند قرن گذشته عبور می کند.