نقد و بررسی کتاب - Gaata Rahe Mera Dil: 50 آهنگ کلاسیک فیلم هندی

کتابی که داستان برخی از محبوب ترین آهنگ های سینمایی بالیوود را روایت می کند.

عنوان: Gaata Rahe Mera Dil: 50 آهنگ کلاسیک فیلم هندی
نویسندگان: بلاجی ویتال ، آنیرودها باتاچرجی
ناشر: هارپر کالینز
صفحات: 320 ؛ قیمت: 350 روپیه



گل های زرد و نام آنها

جهان ممکن است در فیلم های هندی به روال آهنگ و رقص بپردازد ، اما اگر گانا باجعنا در آنها وجود نداشته باشد ، آن افرادی که هستیم نیستیم. جای تعجب نیست ، ما فیلم های خود و موسیقی متن آنها را بسیار جدی می گیریم. ترانه ها باعث می شوند فیلم ها عمر طولانی داشته باشند ، از ستارگان ما دل در می آورند و برخی حتی دارای اهمیت شخصی آنچنانی هستند که در سفر زندگی ، وقتی برای توصیف خود جستجو می کنید ، غزل می تواند به طرز جادویی به شما کمک کند تا قفل خود را باز کنید. دلیل این که چرا ایده این کتاب می تواند کفرآمیز به نظر برسد بیشتر است. چگونه کسی می تواند فقط 50 آهنگ از مخزن بیش از صد هزار جواهر انتخاب کرده و آنها را کلاسیک نامید؟



با این حال ، نویسندگان آنیرودا باتاچرجی و بالاجی ویتال پیش رفته و کارهای غیرقابل تصوری را انجام داده اند. باید از شجاعت آنها قدردانی کرد زیرا به هیچ وجه هیچ دوستدار فیلم هندی صد در صد با لیست پخش آنها موافق نیست (اگرچه آنها می گویند مورد علاقه شخصی آنها است). اما ، آنها این کتاب را به عنوان یک فهرست سرگرم کننده که دارای شور و شوق طرفداران ، تحقیقات فوق العاده و حکایات دوست داشتنی است ، بسته بندی کرده اند. این کتاب یک یادگاری است زیرا نویسندگان داستان پشت هر آهنگ را گفته اند و آن را با مکالمات خوشمزه با تیم پشت آهنگ ها بسته بندی کرده اند. چیزهای بی اهمیت ارزش گرامی داشتن را دارد. اجازه دهید چند مورد را با شما به اشتراک بگذارم: آیا می دانستید کیشور کومار Woh shaam kuch ajeeb thi (Khamoshi) را به عنوان آهنگ مورد علاقه خود انتخاب کرده است یا MS Subbulakshmi در ابتدا قرار بود خواننده هام دونو الله ترو نعام باشد یا اینکه Upkar می تواند راجش خانا باشد اولین نقش منفی از زمانی که منوج کومار در ابتدا نقش پوران را به او پیشنهاد کرده بود (او قبول نکرد)؟



نویسندگان آهنگهایی را انتخاب کرده اند که نمایانگر نزدیک به 60 دهه هستند ، از 1935 تا 1993 ، یک قوس گسترده موسیقی که توسط KL Saigal ساخته شده است تا AR Rahman. انتخاب آهنگ ها گاهی بحث برانگیز است - برای مثال ، برای تعمیر کاباره ، آنها Piya tu ab to aaja from Caravan را به جای O haseena zulfonwaali (Teesri Manzil) یا مورد علاقه دائمی من ، Aa jaane jaan (فقط لاتا منگشکار) ، انتخاب کرده اند. شماره کاباره از فیلم Inteqam). آنها از Guide ، Moh se chal/Kya se kya ho gaya را به جای Din dhal jaaye ، تصنیف روح انگیز موحد رفیع انتخاب کردند. اما اگر اینها مرطوب کننده هستند ، شگفتی های فوق العاده ای نیز به شکل Jaag dil e deewana از Oonche Log یا Chain se humko kabhi (Pran Jaaye Par Vachan Na Jaaye) وجود دارد.

هر آهنگ از نظر فنی تحلیل ، توضیح داده شده و مانند یک ستاره رفتار می شود. نویسندگان از راگاهای مورد استفاده در آهنگ برای ما می گویند و وجه اشتراک بین آهنگ ها را پیدا می کنند. خواندن اینکه چگونه Rabindrasangeet در بسیاری از آهنگهای فیلم هندی از Mera sundar sapna beet gaya (Do Bhai) گرفته تا Tere mere milan ki yeh raina (Abhimaan) تا Pyar hua chupke Se (1942 A Love Story) مهندسی مجدد شده است ، فوق العاده است.



پس از خواندن کتاب عالی خود در مورد RD Burman و اکنون این ، شکی نیست که این نویسندگان علاقه شدیدی به موسیقی فیلم بالیوود دارند. نویسندگان یک سبک مکالمه آسان دارند ، تقریباً مانند دوستان در یک جلسه اضافی. آنها آهنگها را ذکر می کنند و حکایات را به اشتراک می گذارند. آیا در غیر این صورت می دانستید که برای آهنگسازی قربانی نازیا حسن ، Aap iaisa koi meri zindagi mein aaye ، آهنگساز بیدو مجبور بود کلاسهای یک ساعته هندی را در مدرسه اسقف پنبه ، بنگلور بگذراند تا به اندازه کافی برای خواندن اشعار Indivar مجهز باشد؟