احساسات دوران کودکی ممکن است بر عملکرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد

محققان اظهار کردند که ارتباط عاطفی با والدین در اوایل کودکی توانایی ما را برای تنظیم احساسات در بزرگسالان ایجاد می کند.

تجربیات دوران کودکی در تعیین عملکرد فرد در بزرگسالی بسیار مهم است. (منبع: Thinkstock Images)

یک مطالعه نشان داد که تجربیات عاطفی افراد در دوران کودکی می تواند در بزرگسالی پیامدهای طولانی مدت داشته باشد.

در مطالعه منتشر شده در مجله آنلاین Frontiers in Human Neuroscience ، محققان اظهار کردند که پیوند عاطفی مشترک با والدین در دوران کودکی ، توانایی ما را برای تنظیم احساسات در بزرگسالان ایجاد می کند.

انواع درختان و گیاهان

اما اعمال همه به یک اندازه تحت تأثیر احساسات قرار نمی گیرد. کریستین هاینیش ، محقق دانشگاه Erlangen-Nurnberg ، آلمان گفت: برخی از ما در دوران کودکی مراقبان یا والدین پاسخگوی احساسی داشتیم ، در حالی که برخی دیگر چنین نداشتند.

طبق نظریه دلبستگی در روانشناسی ، تجربیات دوران کودکی بر توانایی تنظیم احساسات در بزرگسالان تأثیر می گذارد.

ما انتظار داشتیم کسانی که با تنظیم هیجانی مشکل دارند در انجام یک کار اشتباهات بیشتری انجام دهند - و یکی از متغیرهای مهم در این امر تجربه دلبستگی ماست.

برای آزمایش این نظریه ، آنها مطالعه ای را روی بزرگسالان با تجربیات مختلف دوران کودکی انجام دادند و وظیفه ای برای شناسایی یک حرف هدف از میان مجموعه ای از حروف چشمک زن انجام دادند.

پرلیت چگونه است

این کار تحت شرایطی انجام شد که باعث ایجاد حالت احساسی مثبت ، خنثی یا منفی شد. سپس محققان عملکرد وظیفه را ارزیابی کرده و ضبط های الکتروانسفالوگرام (EEG) عملکرد مغز در افراد خود را تجزیه و تحلیل کردند.

افرادی که در دوران کودکی مراقبان پاسخگو از نظر احساسی نداشتند (دارای وابستگی ناامن) بیشتر از بقیه در عملکرد تحت شرایط منفی احساسی دچار مشکل بودند (ایمن).

گیاهان اصلی در بیابان

آنها همچنین در پاسخ به نامه مورد نظر در شرایط منفی فعالیت مغزی کمتری نسبت به موضوعات ضمیمه امن داشتند.

عملکرد پایین تر با استراتژی های ناکارآمد برای تنظیم هیجان در بزرگسالان وابسته به ناامن ارتباط دارد.

این می تواند به این معنی باشد که سهم بیشتری از منابع شناختی برای تنظیم احساسات اختصاص داده شده است ، و در نتیجه ، کمتر برای انجام وظیفه در دسترس است.