با شیوع بیماری قلبی ، اکثر گوشتخواران قرمز به تدریج گوشت قرمز را به نفع مرغ و ماهی کنار گذاشتند. مصرف مرغ به دلیل انتخاب گوشت خواران بدون احساس گناه به شدت افزایش یافته است. مرغ که منبع خوبی از پروتئین است ، به ندرت توسط متخصصان پزشکی مورد انتقاد قرار گرفته است. جالب اینکه ترس از کلسترول بود که در درجه اول گوشت قرمز را از منوی غذاهای سالم بیرون راند. واقعیت این است که میزان کلسترول هر دو - گوشت قرمز و مرغ - قابل مقایسه است. تفاوت فقط در محتوای چربی آنهاست.
در واقع میزان چربی مرغ در 100 سال گذشته از 2 گرم به 20 گرم افزایش یافته است. تحقیقات اخیر نشان می دهد که قسمت تیره تری از مرغ و طیور وجود دارد که می تواند باعث تجدید نظر شود.
ارتباط مرغ و مرغ با سرطان واقعاً جدید است. بر اساس برخی از مطالعات اخیر ، این ارتباط از طریق یک ویروس طیور (که باعث ایجاد زگیل در طیور می شود) است و می تواند هنگام استفاده از مرغ تازه یا یخ زده منتقل شود. جدیدترین مطالعه بر روی 30،000 کارگر طیور نشان داد که خطر مرگ و میر ناشی از سرطان کبد و لوزالمعده تقریبا 9 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. علاوه بر این ، بزرگترین مطالعه ای که نگرانی های جمعیت جوجه خواران را برطرف می کند ، مطالعه آینده نگر اروپا در زمینه سرطان و تغذیه (EPIC) است که 47700 نفر را در طول 10 سال مورد بررسی قرار داد.
گزارش شده است که به ازای هر 50 گرم (معادل یک چهارم سینه مرغ) روزانه مرغ ، 72 درصد خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده افزایش می یابد. به طرز شگفت انگیزی ، مصرف مرغ و نه گوشت قرمز بیشتر با سرطان ارتباط داشت. یافته های مشابهی در مورد سرطان خون و لنفوم گزارش شده است. در حالی که مقصر می تواند داروهای محرک رشد باشد که به مرغ و طیور تغذیه می شود ، ویروس طیور می تواند در این خطر دخیل باشد.
ویروس طیور عامل سرطان مانند ویروس هرپس پرندگان ممکن است میزان بالای سرطان خون را در بین مرغداران ، قصاب ها و کارگران کشتارگاه توضیح دهد.
این امر ممکن است شگفت آور نباشد ، با در نظر گرفتن این واقعیت که تقریباً 3/4 از همه بیماریهای در حال ظهور و ظهور مجدد بشر از قلمرو حیوانات ناشی می شود.
مصرف مرغ و استفاده از مرغ نیز با خطرات مکرر عفونت های دستگاه ادراری ارتباط دارد. گوشت مرغ خرده فروشی اخیراً به عنوان منبع احتمالی (ESBL- Extended Spectrum Beta-Lactamases) ، نوعی خاص از باکتری های مقاوم به دارو که منجر به عفونت های عفونی و حتی عفونت های خونی و ریوی می شود ، نقش دارد.
جوجه همچنین فسفات تزریق می کند تا وزن آن افزایش یابد. فسفات اضافی برای بیماران کلیوی نگران کننده است زیرا آنها توانایی دفع فسفات را کاهش داده اند. این مواد افزودنی فسفات موجود در گوشت و مرغ 'سموم عروقی' نامیده می شوند که می توانند عملکردهای شریانی را در چند ساعت پس از مصرف مختل کنند.
بر اساس نشریه انجمن شیمی آمریکا ، افزودنی های اضافی بر پایه آرسنیک که در خوراک مرغ استفاده می شود ممکن است خطرات سلامتی را برای افرادی که گوشت می خورند ، به همراه داشته باشد.
زنبور سیاه بزرگ با نوارهای زرد
سمیت آرسنیک می تواند منجر به سرطان مثانه ، ریه ، پوست ، کلیه و روده بزرگ شود. حتی میزان کم قرار گرفتن در معرض آن می تواند منجر به فلج و دیابت شود.
در مجموع ، شواهد در حال ظهور با پیام تغذیه سالم همراه است. رژیم غذایی گیاهی بیشتری انتخاب کنید و مصرف گوشت-قرمز یا سفید-را کاهش دهید.