پست های محبوب
بر اساس این مطالعه ، جمعیت نابینایان جهان تا سال 2050 سه برابر می شود
علاوه بر این ، بیش از 200 میلیون نفر دارای اختلال بینایی متوسط تا شدید هستند که انتظار می رود تا سال 2050 به بیش از 550 میلیون نفر برسد. این مطالعه سرمایه گذاری بهتر در درمان هایی مانند جراحی آب مروارید و اطمینان از دسترسی مردم به شرایط مناسب را درخواست می کند. عینک های اصلاح کننده بینایی
(منبع: Thinkstock Images) طبق یک مطالعه ، شیوع نابینایی و اختلال بینایی در سراسر جهان از نزدیک به 36 میلیون نفر به 38.5 میلیون نفر در سال 2020 و 115 میلیون نفر در سال 2050 به دلیل افزایش جمعیت سالمند سه برابر خواهد شد.
این مطالعه ، که در مجله Lancet Global Health منتشر شد ، نشان داد که در سال 2015 تخمین زده می شود که 36 میلیون نفر نابینا ، 217 میلیون نفر از بینایی متوسط یا شدید و 188 میلیون نفر از بینایی خفیف برخوردار بوده اند.
اختلال بینایی به دلیل پیرچشمی اصلاح نشده 1.09 میلیارد نفر را در سن 35 سال یا بیشتر تحت تأثیر قرار داد.
بیشتر افراد نابینا در جنوب آسیا (11.7 میلیون ، 80 درصد) ، آسیای شرقی (6.2 میلیون) و آسیای جنوب شرقی (3.5 میلیون) زندگی می کنند. برخی از مناطق جنوب صحرای آفریقا نیز نرخهای بسیار بالایی دارند.
روپرت بورن ، پروفسور دانشگاه آنگلیا راسکین در انگلستان ، گفت: شیوع نابینایی و اختلالات بینایی بر اساس سن کاهش می یابد ، اما رشد و پیری جمعیت جهان باعث افزایش قابل توجه تعداد افراد مبتلا می شود. به
علاوه بر این ، بیش از 200 میلیون نفر دارای اختلال بینایی متوسط تا شدید هستند که پیش بینی می شود این میزان تا سال 2050 به بیش از 550 میلیون نفر برسد.
در این مطالعه ، تیم روندهای شیوع اختلال بینایی و عدم قطعیت آنها را از نظر جنسیت برای 188 کشور در 21 منطقه بار جهانی بیماری (GBD) از 1990 تا 2015 برآورد کرد.
حتی ضعف خفیف بینایی می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی فرد تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، کاهش استقلال آنها ... زیرا اغلب به معنای ممنوعیت رانندگی افراد است ، بورن به بی بی سی گفت.
بورن گفت ، نقص بینایی همچنین فرصت های آموزشی و اقتصادی افراد را محدود می کند.
این مطالعه نیاز به سرمایه گذاری بهتر در درمان هایی مانند جراحی آب مروارید و اطمینان از دسترسی افراد به عینک مناسب تصحیح بینایی دارد.
مداخلات برخی از بزرگترین بازده سرمایه گذاری را فراهم می کند. بورن گفت ، اینها برخی از آسان ترین مداخلات در مناطق در حال توسعه هستند.
آنها ارزان هستند ، به زیرساخت کمی احتیاج دارند و کشورها با بازگشت افراد به نیروی کار هزینه های خود را بازیابی می کنند.