نامه های اختلاف

هنرمند بنی عابدی داستان های گمشده سربازانی از هند را که در جنگ جهانی اول شرکت کرده بودند ، مرور می کند

جشنواره هنری ادینبورگ 2016 ، Udaas Nasle ، عبدالله حسین ، بنی عبیدی ، یادبود کلمات گمشده ، علی آفتاب سعید ، خواندن کتاب های فرهنگی ، آخرین اخبار هنری ، اخبار رویدادهای فرهنگی ، اخبار جهان ، آخرین اخباریادبود بنی عبیدی برای کلمات گمشده (سمت چپ) ؛ هنرمند در یک فیلم از انبه (راست).

قرائت Udaas Nasle توسط عبدالله حسین ، نویسنده فقید اردو از راولپندی ، بنی عیدی هنرمند پاکستانی ساکن برلین را به داستانهای از دست رفته سربازان هندی که در جنگ جهانی اول شرکت کرده بودند کشاند.



این هنرمند که تحت تأثیر توصیفات حسین قرار گرفت ، عمق زندگی سربازانی را که به جنگ اعزام شده بودند ، عمیق تر کرد. نصب صدای او ، یادبود کلمات گمشده ، در جشنواره هنری ادینبورگ 2016 ، درد آنها را از جابجایی ، اشتیاق و فقدان به تصویر می کشد. عابیدی ، 45 ساله ، از آهنگهای عامیانه و تاریخ شفاهی ، که او آن را مخزن نهایی خاطرات می داند ، استفاده می کند ، فکری که با موضوع جشنواره مرتبط است - ماندگارتر از برنز ، که از خطوط نویسنده شاعر رومی هوراس سرچشمه می گیرد. Ode 3.30 خود را با این جمله باز کرد: من یک بنای ماندگارتر از برنز را به پایان رسانده ام.



عابدي با جلو بردن احساسات خود ، از سرنوشت خانواده هايي كه سربازان پشت سر گذاشتند ابراز تاسف مي كند. او در نصب خود آهنگهای محلی پنجابی را کنار هم قرار می دهد که از درد زنان و مادران سربازان در برابر قطعه ای از علی آفتاب سعید ، خواننده پاکستانی و سرپرست گروه راک تیپ بیگیرات می گوید. شعرهایی که توسط عمارجیت چندان ، شاعر مقیم بریتانیا نوشته شده است ، از نامه هایی که احساسات ضد جنگی را که توسط سربازان نوشته شده است ، در مجموعه کتابخانه بریتانیا وام گرفته است. موسیقی علی مملو از طنز است. عبیدی می گوید: ارتش ، حکومت ارتش در پاکستان ، روحانیت - سیاست او واقعاً سرگرم کننده است ، و می افزاید: موسیقی دارای توانایی جالب و آنارشیک است که می تواند دست به دست هم داده و یک تجربه فریبنده ایجاد کند که به تجربه ای بی نهایت بزرگتر منجر می شود.



عابدي كه در مجلس پارلماني اسكاتلند در سال 1979 براي پارلمان واگذار شده به نمايش گذاشته شد و هرگز مورد استفاده قرار نگرفت ، خاطرنشان مي كند كه محل مناسب است ، زيرا به معناي واقعي يك كپسول زماني است. او می گوید ، با توجه به رابطه ناپایداری که اسکاتلندی ها با بریتانیایی ها داشتند ، فضا مملو از معناست و پر کردن آن با این موسیقی باورنکردنی بود. این بسیار تکان دهنده بود ، مردم با شنیدن داستان سربازان هندی اشک ریختند.

آثار عبیدی متولد کراچی هستند و اغلب سیاسی هستند. اگر ویدیوی سرودهای 2000 روابط دشوار هند و پاکستان را نشان می دهد ، در ویدیوی خود در سال 2006 که برای دوسالانه سنگاپور سفارش داده شده است ، عبیدی ماشین های دولتی پر زرق و برق و بوروکراسی متورم دو کشور را به عهده می گیرد. او از تاریخ درهم تنیده آنها در انبه (1999) صحبت می کند ، جایی که یک پاکستانی و یک



زن هندی با هم انبه می خورند و خاطرات دوران کودکی خود را بازگو می کنند. این مبادله غرق در عاشقانه است ، تا زمانی که آنها شروع به مقایسه طیف انبه هایی که در کشورهای خود رشد کرده اند می کنند ، که منجر به اختلاف می شود.



در اسکاتلند ، او امیدوار است که درد سربازان را به میدان بیاورد. این هرگز یک جنگ جهانی نبود ، این یک جنگ اروپایی بود ، اما روایتی یک طرفه برای ما ارائه شده است. هنرمند می گوید این سربازان به خاطر وفاداری خود به ملکه به خاطر می آیند ، هیچ کس به بی عدالتی آن نگاه نمی کند و صد سال بعد هنوز یک میلیون سرباز هندی تنها یک آمار در آن جنگ هستند.