سیاه جدید

Kaala Dibba، یک تئاتر جدید در دهلی، امکان اجراهای صمیمی را فراهم می کند.

اجرا در کاله دیبا

در یک اتاق ساکت و تاریک، چند مرد جوان در حال حرکت از طریق یک تکه نورانی هستند و حرکات سبکی را به عنوان بخشی از تمرین بازی تمرین می کنند. آن‌ها بدن‌های خود را می‌چرخانند تا افراد، وسایل و در صحنه‌ای مهم، پیکره‌هایی را به تصویر بکشند که در طول دوسهره سوزانده می‌شوند. این نمایشنامه با عنوان پوتلا از داستانی از اودی پراکاش اقتباس شده است، اما سبک تجربی آن تکمیل کننده مکان جدیدی است که در آن اجرا خواهد شد - تئاتر جعبه سیاه به نام Kaala Dibba.

توسط Actor Factor، گروهی که به مدت یک دهه فعالیت دارد و همه چیز را در مورد سختی های یافتن مکان های اجرا در دهلی می داند، Kaala Dibba می تواند بین 30 تا 50 صندلی داشته باشد، مجهز به چراغ صحنه، دیمر، میکسر صوتی زنده، درجه استودیو است. سیستم صوتی، پروژکتور، و دو بال متحرک، از جمله. در شش ماه گذشته، میزبان رویداد تبلیغاتی فیلم Onir، Kuch Bheege Alfaaz، کارگاه آموزشی و اجرای کودکان و نوجوانان کمدی خطاهای ویلیام شکسپیر، یک شب جاز و گفتگو بوده است.

جعبه سیاه، طبق تعریف، فضایی بدون فرمت است که هنرمندان می توانند با توجه به زیبایی شناسی خود طراحی کنند. کمدی خطاها دارای یک مرحله اصلی بود، در حالی که دده اینچ اوپار، تکنوازی آتی توسط بازیگر راجو کومار، در مورد مردی که در حال نوشیدن مشروب است و در مورد همسرش صحبت می کند، احتمالاً شاهد تبدیل کاالا دیبا به یک رستوران و تماشاگران به غذاخوری خواهد بود. غذا و نوشیدنی های غیر الکلی سرو می شود.

انواع درختان نارون در تگزاس

تئاتر جعبه سیاه اولین بار در اوایل قرن بیستم در غرب به عنوان فضایی انعطاف پذیر و مینیمال با رنگی خنثی ظاهر شد. تاکید بر روی سازگاری بود، اما در سال‌های اخیر، بسیاری از کارگردانان در سرتاسر جهان شروع به ترجیح مکان‌های خارج از سایت، مانند مکان‌های تاریخی، برای تولیدات خود کرده‌اند و جعبه‌های سیاه را مسطح و بدون ویژگی می‌دانند. در دهلی، جایی که سالن‌های خانه مندی برای اکثر گروه‌ها ممنوع است، جعبه‌های سیاه به سن بلوغ می‌رسند. BlackBox Okhla وجود دارد که درهای منطقه صنعتی دهلی جنوبی را باز کرده است. دیگر مکان‌های نامتعارف شامل انبار تغییر شکل یافته، تئاتر Oddbird در چاتارپور است. این که مکان هایی مانند این می توانند فقط مخاطبان محدودی را در خود جای دهند، فشار بر هنرمندان را برای پر کردن سالن کاهش می دهد.

موقعیت Kaala Dibba، درست در یک جاده اصلی شلوغ در نزدیکی ایستگاه مترو Ghitorni، در فضای داخلی عایق صدا که هیچ طنین‌اندازی ندارد، بی‌اهمیت می‌شود. سقف، با این حال، بسیار کم است و اجازه نمی دهد چندین سطح وجود داشته باشد و پارکینگ در جاده است. با چند ساعت روشن بودن تهویه مطبوع و آب پاشیده شدن سقف، نمی توان متوجه شد که Kaala Dibba در طبقه بالایی قرار دارد که تمام روز تحت تأثیر آفتاب قرار گرفته است.

جعبه سیاه رسانه یک هنرمند است - جایی که مخاطبان می‌آیند تا اجراکنندگان را بدون محدودیت‌های تجاری ببینند که فرمول را شکسته‌اند - و کاالا دیبا چالش جدیدی را برای تخیل دهلی ایجاد کرده است.