مسیر ابریشم: طراح سونام دوبال می گوید: کار من همیشه ذات شمال شرقی را حفظ می کند

طراح سونام دوبال در مورد اینکه چرا منسوجات سنتی شمال شرقی گنجینه هایی هستند که باید زنده نگه داشته شوند

طراح سونام دوبال

این طراح مقیم دهلی در آسام متولد شده است ، از نژاد سیکیمه و ماهاراشتریان است و نسب و سابقه فرهنگی خود را بر روی آستین کت کیمونوی خود می پوشد. شبح های هند و آسیایی ، پارچه های بومی پر جنب و جوش و داستان های بازیافت باعث می شود برچسب Sanskar Sonam Dubal ، که در سال 1999 راه اندازی شد ، در یک صنعت مد شلوغ جدا باشد. و برای این طراح ارشد ، دعوت برای شرکت در نمایش #شمال شرقی موجو نه تنها در زمان مناسب آمد ، بلکه با تغییر مجدد برچسب گذاری شده وی به سمت یک حرکت پایدار ، هماهنگ شد.

گزیده ای از مصاحبه:

آخرین بار در سال 2008 در LFW نشان دادید. چه چیزی باعث بازگشت شما شد؟

من مجموعه خود را در هفته مد آمازون هند در سال 2015 نشان دادم و سپس در هفته مد اکو در ونکوور کانادا در سال 2016 و 2017 شرکت کردم. اخیراً از هفته مد دور شده ام زیرا می خواستم کسب و کارم را راه اندازی کنم ، آگاه باشم به سمت یک اقتصاد پایدار حرکت کرده و کارم را نسبت به تغییر اکولوژیکی در مد تعریف مجدد کنم. من همچنین می خواستم بازار بین المللی خود را گسترش دهم و Maison Sanskar را در ونکوور در آوریل 2016 راه اندازی کنم. بمبئی برای من بسیار خاص است و وقتی تقریبا یک ماه پیش IMG Reliance با من تماس گرفت ، به نظر می رسید زمان مناسب و بستر مناسبی برای نمایش کار من است. به

در مورد مجموعه برایمان بگویید

انواع مختلف درخت آربورویتا

کار من همیشه ذات شمال شرقی را حفظ می کند. من مجموعه پاییز و زمستان 2018 خود به نام مجولی را به نمایش می گذارم ، جشن منسوجات و زیبایی فرهنگی آسام. من با ابریشم اری یا ابریشم آهیمسا کار کرده ام ، پارچه ای است که همیشه به آن علاقه زیادی داشتم. این ویژگی خارق العاده ای دارد که شما را در تابستان خنک و در زمستان گرم می کند. من همچنین با ابریشم موگا ، ابریشم 'پت' آسامی و پنبه دستباف کار کرده ام که همه از بافندگان خوشه دستباف Sualkuchi تهیه شده اند. شبح ها بسیار هند و آسیایی هستند ، با لباس های چاپ شده ، شنل و کت های گلدوزی شده.

یکی از ساخته های سونام دوبال از مجموعه 'مجولی'

آیا فکر می کنید شیوه های نساجی شمال شرقی نیاز به تمرکز ویژه دارد؟

صنایع دستی منطقه گنجینه ای زیست محیطی است که باید برجسته و حفظ شود. چنین رویدادهایی نه تنها بر مهارتهای کم ارزش تمرکز می کنند ، بلکه راهی فوق العاده برای تشویق تبادل ایده بین طراحان ، هنرمندان ، صنعتگران و نویسندگان هستند. آنها نه تنها بقیه هند را با صنایع نساجی بومی منطقه آشنا می کنند ، بلکه مکالمات مربوط به حفاظت از این شیوه ها و زنده نگه داشتن آنها را نیز آغاز خواهند کرد. من خود را متعهد به این هدف کرده ام.