چاسکامان که در دو طرف خطوط باریک با خانه های کوچک پاشیده شده است ، یک صحنه روستایی روستایی را ترسیم می کند - یک کشاورز زمین خود را با جفت گاو نر خود کار می کند. یک چوپان و گله گوسفندانش ؛ دختران در پمپ دستی مشغول پر کردن آب هستند. با این حال ، این روستا ، که در 70 کیلومتری پونا واقع شده است ، ساختاری در قلب روستا دارد که نه تنها به دلیل اندازه چشمگیر بلکه تاریخ مرتبط با آن ، برجسته است. این جایی است که کاشیبا ، همسر اول باجیرائو پیشوا اول ، متولد و بزرگ شد. در حالی که انتشارات اخیر سانجی لیلا بهنصالی ، باجیرائو مستانی ، داستان عشق کمتر شناخته شده جنگجوی ماراتی را بررسی می کند ، نگاهی طولانی تر به تاریخ نشان می دهد که چیزهای بیشتری در مورد کاشیبا وجود داشت ، به غیر از یک همسر فداکار که برای پذیرش رابطه شوهرش با مستانی تلاش می کرد. به
پدر کاشیبا ، مهادجی کریشنا جوشی ، اصالتاً اهل روستای تالسور در راتناگیری بود و بعداً به چاسکامان منتقل شد. فرزندان برادر کاشیبا ، کروشنارائو جوشی ، هنوز در این روستا در 300 ساله قصر مانند قلعه ای که کاشیبی در آن متولد شده است زندگی می کنند. خانه عظیم قدیمی هنوز در برخی جاها از آب و هوا شکست خورده است.
لاخشمیکانت چاسکار جوشی ، از نسل 11th Krushnarao ، می گوید که مهادی زمانی که مالک 300 هکتار زمین بود ، یک ساحوکار ثروتمند (پولدار) و همچنین جانشین امپراتوری ماراتا در کالیان بود ، عاملی که او مدعی است. نقش قوی در اتحاد باجیرائو و کاشیبایی دارد. آنها در سال 1711 ازدواج کردند ، زمانی که باجیرائو 11 ساله و کاشیبای ، تنها هشت ساله بودند.
هلی در Chaaskaman ، که به سبک وادا ساخته شده است ، تقریباً در دو هکتار گسترده شده است و هنوز اتاق زایمان دارد ، جایی که Kashibai ، با نام عاشق Laadubai ، در آن متولد شد. سمیتا چاسکار جوشی ، عروس کوچکتر خانواده جوشی می گوید نوزاد و مادر چهار ماه در یک اتاق ماندند تا از عفونت دوری کنند. امروزه اتاق تحویل به عنوان اتاق فروشگاه استفاده می شود.
هر هفته آخر هفته ، گردشگران از خانه و خانواده بازدید می کنند که مشتاق دیدن منظره باجیرائو هستند. در کتابی به نام Sahali Ek Divasyachya Parisaraat Punyachya ، توسط PK Ghanekar ، که به عنوان راهنمای سفر برای مکان هایی که می توانید در پونا و اطراف آن بازدید کنید ، عمل می کند ، خانه را به عنوان یک مکان توریستی فهرست کرده است.
به گفته مورخ پاندورنگ بالکاواد ، کاشیبا آرام و نرم صحبت می کرد. اسناد تاریخی نشان می دهد که باجیرائو با محبت و احترام با او رفتار می کرد. او آماده پذیرش مستانی بود اما نتوانست علیه مادر شوهرش رادبایی و برادر شوهرش چیماجی آپا برود. او می گوید ، علاوه بر این ، زنان قرن 18 در مسائل مهم حق رأی نداشتند و کاشیبایی نیز از این قاعده مستثنی نبود.
بالکاواد می افزاید اگرچه جامعه آن دوران تحت سلطه مردان بود و ساتی پراتا بیداد می کرد ، اما چند زن قوی و با استعداد از خانه خارج شدند. او می گوید زنانی مانند طرابای ، آهیلیابای هولکار ، امابای دباده درست مانند همتایان مرد خود فرمانروایی کرده و نبرد کردند.
ماهندرا پیشوا مستقر در پونا ، نهمین نوجوان باجیرائو پیشوا می گوید ، بیشتر مردان مرد خانواده در میدان جنگ حضور داشتند. کاشیبایی کنترل روزانه امپراتوری ، به ویژه پونا را کنترل می کرد. و به دلیل ماهیت اجتماعی او امکان پذیر بود. پس از مرگ مستانی ، او مطمئن شد که پسرش ، شمشهر بهادر ، آموزش اولیه سلاح خود را در شانیواروادا فرا گرفته است و از رفاه کلی او مراقبت می کند.
ماهندرا می گوید که پس از مرگ باجیرائو ، کاشیبا خود را در فعالیت های مذهبی غوطه ور کرد. وقتی در ژوئیه 1747 از زیارت به رامشوار بازگشت ، به برادرش پیشنهاد کرد که معبدی مانند رامشوار نیز باید در چاسکامان ساخته شود. او می گوید برادر فوراً کار را بر اساس پیشنهاد لاادوبای آغاز کرد. این معبد در سال 1749 ساخته شد.
معبد Someshwar که بیش از یک کیلومتر با هاولی فاصله دارد ، بلند است. این معبد در مساحتی به مساحت 1.5 هکتار گسترده شده است و بنایی بلند به نام Deepmala است که 256 دیه را می توان در یک زمان قرار داد. در Tripurari Poornima ، تمام خانواده از معبد دیدن می کنند. سواتی چاسکار جوشی ، عروس بزرگتر می گوید ، دیپمالا و کل معبد با دیه روشن می شود.
هنوز هیچ کس از خانواده جوشی باجیرائو مستانی را ندیده است. آنها احساس می کنند آهنگ ها ، Pinga و Malhari ، با تاریخ هماهنگ نیستند. در آن زمان ، اگر زنی می خواست با مردی صحبت کند ، باید از خود اتاق صحبت می کرد و بیرون نمی آمد. سمیتا می گوید: ممکن نبود که کاشیبا همانطور که شخصیتش در فیلم می رقصید.