جنگجوی جانسی

یک نمایش کودکانه جدید با عنوان Jhalkari توسط Neha Singh با هم داستان یک مبارز کمتر شناخته شده شورش 1857 است

تمرین در حال اجرا برای نمایش ، جلکاری

Neha Singh ، هنرمند تئاتر مستقر در بمبئی ، شیفته Azeezun Bai از کانپور بود ، یک نجاتخواه که در جریان شورش سال 1857 تبدیل به مبارز آزادی شد. هر بار که او به صورت آنلاین Azeezun Bai را جستجو می کرد ، نام Jhalkari Bai ، که در ارتش Rani Laxmibai of Jhansi خدمت می کرد. ، نیز ظاهر شد در ابتدا ، سینگ تحقیق در مورد این دو مبارز را آغاز کرد زیرا می خواست با آنها به عنوان قهرمان بازی نمایشی بسازد. با این حال ، از آنجا که هر یک از این شخصیت ها نیاز به بررسی گسترده داشتند ، او جلکری بای ، شبیه لاکسمی بای ، را برای آخرین نمایش خود انتخاب کرد.

جلکاری بای علی رغم طبقه (او دالیتی بود) و موقعیت اقتصادی-اجتماعی به فرماندهی ارتش رانی لاکسمیبای رسید. جنبه بسیار جالب دیگر این بود که او دوبل بدن ملکه بود. ملکه و جلکاری برای یکدیگر احترام متقابل قائل بودند و اشتیاق خود را برای کار در جهت یک هدف مشترک به اشتراک می گذاشتند. سینگ که کارگردانی و تهیه کنندگی نمایش 'جهلکاری' را بر عهده دارد ، می گوید: 'این کار من را بسیار هیجان زده کرد ، که در 19 ژانویه در Overact در اندهری بمبئی روی صحنه می رود.

روند استقرار جلکاری مدتها به طول انجامید. پونارواسو ، نمایشنامه نویس ، که آهنگسازی و نویسندگی ترانه های نمایشنامه را نیز بر عهده دارد ، تحقیقات اولیه را با کتابهایی مانند Veerangana Jhalkari Bai از مهندس نعیمیشرای انجام داد. وقتی تمام تحقیقات ثانویه را به پایان رساندیم ، به مدت یک هفته برای تحقیقات بیشتر به Jhansi رفتیم. در آنجا با معاون دانشگاه Bundelkhand ، رئیس گروه هندی و دانشجویان دکترا مصاحبه کردیم. سینگ می گوید ما با چندین مورخ و متخصص در زمینه فولکلور و موسیقی محلی ملاقات کردیم.

آنها همچنین از خانه جهلکاری بای در روستای بوجالا ، در حدود 12 کیلومتری جهانسی ، دیدن کردند و با فرزندان وی ملاقات کردند. ما بسیاری از آهنگهای محلی Dalit را از آنجا جمع آوری کردیم. سینگ می گوید ، در Jhansi ، ما موفق به دریافت نسخه ای از اثر ادبی برجسته Vrindavan Lal Verma Jhansi ki Rani شدیم و می افزاید که این تجربه برای پونارواسو ، کریتیکا پاند (که نقش جلکاری را بازی می کند) و خودش یک تجربه فوق العاده بود. در بمبئی ، آنها فیلمنامه را تغییر دادند ، جزئیاتی را که از دست داده بودند و موسیقی محلی که از جانسی و بوجالا جمع آوری کرده بودند ، اضافه کردند.

سینگ ، مدیر بازیگری فیلم Ribbon که اخیراً منتشر شده بود ، معتقد است که تعدادی از داستانهای تاریخ ما ، که متأسفانه از کتابهای درسی دانشگاهی حذف شده اند ، برای نگرش جامع تری نسبت به مفاهیم ناسیونالیسم و ​​میهن پرستی باید برای کودکان بیان شود. او می گوید: شورش سال 1857 و کل دوره مبارزه برای استقلال ، مبارزه مردم بود ، نه فقط مبارزه صاحبان قدرت. افرادی از همه مذاهب ، کاست ها ، جنسیت ها ، سنین و زبان ها درگیر آن بودند. کودکان باید بدانند و قدر آن را بدانند. این نمایش برای مخاطبان بالای هفت سال طراحی شده است.

سینگ به عنوان یک هنرمند تئاتر اغلب احساس کرده است که نقش های خوب زن وجود ندارد. احتمالاً به این دلیل که اکثر تهیه کنندگان ، کارگردانان و نویسندگان تئاتر مرد هستند و شاید برای آنها آسان نباشد که داستان هایی درباره شخصیت های پیچیده زن ارائه دهند. سینگ می گوید که وقتی تصمیم گرفتم نمایشنامه بسازم ، تصمیم به نمایش در آوردن این شخصیت های جذاب و جذاب زنانه بود ، او که قبلاً کارگردانی ، تهیه کنندگی و بازیگری را بر عهده داشت ، نمایشی بر اساس داستان ویجیدان دیتا که همجنس هراسی را کاوش می کند.

او همچنین چهار کتاب برای کودکان با عنوان چهارشنبه بازار و بلا از قطار دلش تنگ شده است (چاپ شده توسط قصه های کارادی) نوشته است. Moongphali (لاک پشت قرمز) و اخیراً ، It's Playtime (Pratham Books). مانند تئاتر و سینما ، بازنمایی و ارائه نادرست اقلیت ها در ادبیات برای کودکان چشمگیر است. من دوست دارم داستانهایی بنویسم که کلیشه جنسیت ، طبقه ، طبقه و مذهب را بشکنند. او می گوید در It's Playtime ، یک دختر جوان نقش پادشاه را بازی می کند. او می گوید که نوشتن برای کودکان را یک چالش می داند ، اگر شما واعظی شخصی هستید ، باید با کلمات اقتصادی ، غیرقابل پیش بینی ، خنده دار باشید و خدا شما را نجات دهد.