مجموعه ای از نقشه های مسیرهای واراناسی از طریق معابد ، صنایع دستی و سفرهای نمادین

هر نقشه نتیجه سه دهه تحقیق توسط بخشهای مربوطه INTACH - میراث فرهنگی ناملموس ، میراث طبیعی و میراث معماری است.

نقشه کاشی دارپان

در مورد واراناسی - تاریخ ، هنر ، معابد - مطالب زیادی نوشته شده است و اکنون صندوق ملی ملی هنر و میراث فرهنگی هند (INTACH) با نقشه های اخیر خود نثر را به شمایل نگاری تبدیل کرده است. مجموعه چهار نفره با نام های کاشی بهرمان (شهر بناراس) ، کاشی دارشان (معبد ویشوانات) ، کاشی دارپان (پنچکروشی یاترا) و کاشی چیتران (میراث زنده بناراس) ، لایه های مختلف این شهر چند صد ساله را باز می کند.

هر نقشه نتیجه سه دهه تحقیق توسط بخشهای مربوطه INTACH - میراث فرهنگی ناملموس ، میراث طبیعی و میراث معماری است. نزدیک به 35 سال است که ما اطلاعات بناراس را گردآوری کرده ایم. چند سال پیش ، ما حدود 1200 ساختمان را تغییر دادیم ، میراث ناملموس آن را بررسی کردیم و پیشنهاداتی را برای بدنه های آبی آن و Panchkroshi Yatra ارائه دادیم. دیوی گوپتا ، مدیر اصلی بخش میراث معماری ، می گوید: اما اکثر آنها آکادمیک بودند ، بنابراین ما می خواستیم یافته های خود را به نقشه هایی تبدیل کنیم که همه بتوانند از آن استفاده کنند. نقشه ها که توسط Grafiniti طراحی شده اند ، در رنگ های مرتبط با شهر هستند ، از زعفران گرم گرفته تا رنگ نارنجی و قرمز مایل به قرمز.

نقشه Panchkroshi Yatra با به تصویر کشیدن اجسام آب در پنج توقف در راه ، و ارتباط آن با معابد موجود در منطقه ، مسیر باستانی حجاج را در نظر می گیرد. طواف کاشی پر از معابد ، زیارتگاه ها ، درختان مقدس ، کندس ، چاه و دارامشالاس است. تفسیر قرن 19 از کاشی کاشترا بر اهمیت کیهانی شهر تمرکز می کند. ما می خواستیم قدیمی را در مقابل جدید ارائه دهیم. قدیمی نقشه جغرافیایی نیست ، مانند ماندالا است ، داستان اسطوره ای را نشان می دهد وقتی شیوا با خدایان آمد و در اینجا ساکن شد. نقشه ما جغرافیایی است و مسیر ما نشان می دهد که کاشی در واقع یک دایره نیست بلکه ارگانیک و پرپیچ و خم است. گوپتا می گوید ، البته معابد زیادی وجود دارند که با مکان واقعی مطابقت دارند ، حتی امروزه.

در کاشی چیتران ، جشنواره ها و نمایشگاه ها ، آیین ها در 84 غنای برتر آن ، سنت های شفاهی و نهادهای دانش خوانده می شود. این نقشه رودخانه گانگا را در آغوش می گیرد که دارای نقاطی از دست ساز و نامشهود-از منسوجات تا قصه و داستان-و دانشگاه ها ، از جمله قدیمی ترین دانشگاه سانسکریت در جهان ، دانشگاه سامپورنان و سانسکریت است. گوپتا می گوید این نقشه ها با استفاده از دانشجویانی از دانشگاه هندو Banaras (BHU) که ​​از آنها به عنوان منبعی برای گردش در شهر استفاده می کنند ، جان خود را از دست داده اند.

سفر نقشه سازی محققان INTACH را به بسیاری از کشفیات دیگر سوق داد. خود Panchkroshi یک چشم بازکن بود. هیچ کس از منظر معماری به آن نگاه نکرده بود. ما سنگهای قیمتی از بناهای میراثی ، معبد قرن دهم و چندین بنای خرس پیدا کردیم. اگرچه این رودخانه دارای رودخانه است ، اما زمانی شهر نزدیک به 300 آبشار و بیش از 1000 حلقه چاه داشت. می توان دید که برای برنامه ریزی های آینده امکانات زیادی وجود دارد. گوپتا می گوید ، وقتی انگلیسی ها آمدند ، شبکه ای از سیستم های تصفیه آب در ساختمانهای زیبا قرار داشتند.

صحبت از تخریب های اخیر در شهر معبد ، گوپتا از نحوه اجرای آن انتقاد می کند. یکی تصور می کرد که بنارس به عنوان یک شهر میراث راه را هموار می کند اما هیچ یک از بهترین شیوه ها در مورد نحوه حفظ ساختمانها و حذف تجاوزها اتخاذ نشد. راه هایی برای استفاده مجدد از بسیاری از آنها وجود داشت که هیچ کدام اتفاق نیفتاده است. بسیاری از کشورهای جنوب شرقی آسیا در حال حاضر قدیمی و جدید را به زیبایی کنار هم قرار می دهند ، از جمله نپال و سنگاپور. تبدیل فضا به یک میدان اروپایی با ایده Benares بسیار بیگانه است. محو کامل یکی از قدیمی ترین نقاط شهر ، امید باستان شناسی آن را نیز از بین برده است. ما می توانستیم خیلی بیشتر در مورد تاریخ شهر کشف کنیم. علاوه بر این ، هیچ اسنادی مبنی بر تخریب ، و هیچ سابقه ای از ساختمانهای تخریب شده وجود ندارد. او می گوید که در حال حاضر به عنوان یک پروژه سبز میدان عمل می شود ، گویی هیچ چیزی قبل از این وجود نداشت.

اگرچه نقشه ها از تخریب یا تعریض جاده صحبت نمی کنند. آنها دیدگاه 'دعا ، خوردن ، خرید' را که همه با آن آشنایی دارند ، ارائه می دهند ، تجربیاتی که باید در تمام طول سال تجربه شود. با قیمت 500 روپیه برای مجموعه چهار نفره ، اینها در فروشگاه INTACH در دهلی و وب سایت آن موجود است.