دیگ ذوب: غذاهای دریایی با پیچ و تاب انگلیسی و آشپزی و فرهنگ پاتاره پرابهو

Pathare Prabhus که یکی از اولین ساکنان شهر محسوب می شود ، غذاهای متمایزی دارد - اگرچه در درجه اول غذاهای دریایی را شامل می شود ، اما با مناطق ساحلی ماهاراشترا متفاوت است.

سومیترا ولکار غذاهای لذیذ Pathare Prabhu را تهیه می کند و مردم را به مزه غذای او دعوت می کند.سومیترا ولکار غذاهای لذیذ Pathare Prabhu را تهیه می کند و مردم را به مزه غذای او دعوت می کند.

یک بار ، یک ماه ، سومیترا ولکار یک 'پنجره بازشو' در محل اقامت خود ترتیب می دهد و مردم را برای غذاهای منحصر به فرد در جامعه پاتاره پرابهو دعوت می کند. Pathare Prabhus که یکی از اولین ساکنان شهر محسوب می شود ، غذاهای متمایزی دارد - اگرچه در درجه اول غذاهای دریایی را شامل می شود ، اما با مناطق ساحلی ماهاراشترا متفاوت است.



از آنجا که بسیاری از اعضای جامعه با انگلیسی ها کار می کردند ، غذاهایی وجود دارد که شامل پخت و پز است. ولکار می گوید ، من از طریق رسانه های اجتماعی مردم را دعوت می کنم و معمولاً به مدت 6 نفر ، به اندازه میز ناهار ، ناهار را میزبانی می کنم تا مردم بتوانند از سنت آشپزی ما مطلع شوند. روز یکشنبه ، او شش غذا ، از جمله بمبیل باجی و پای میگو ، پخت ، که او آن را نسخه ماسالای پای سنتی چوپان بریتانیایی می نامد. او توضیح می دهد که در گذشته ، در غیاب کوره های برقی ، جامعه با پر کردن شن های بزرگ با ماسه ، که از ساحل Girgaum تهیه می شد ، که اکثر اعضا در آن اقامت داشتند ، پخت.



این انجمن دارای کتاب آشپزی است که اولین چاپ آن بیش از 150 سال پیش بود. نام آن Gruhini Mitra است و توسط Lakshmi Dhurandhar نوشته شده است. او می گوید این کتاب مقدس آشپزی برای خانواده های پاتاره پرابهو است. ولکار می گوید که همراه با غذا ، تاریخچه جامعه را به بازدیدکنندگان خود می گوید و ریشه های آن را به پاتان و جونگار می رساند.



سوابق متفاوتی که توسط جامعه به آنها اشاره شده است بیان می کند که اعضای آن تحت حکومت راجا بیمبا در پاتان در قرن 11 زندگی می کردند ، با تغییر سلسله در قرن 13 به جنوب فرار کردند و سرانجام در کلوه مهیم و واسایی در ساحل مستقر شدند. ماهاراشترا. نسخه های دیگر ادعا می کنند که کلمه Pathare از سلسله Pratihar گرفته شده است ، که در قرن نهم حکومت می کرد.

راهور ولکار ، رستوران دار ، که همچنین به این جامعه تعلق دارد ، می گوید یکی از بزرگترین مالکان زمین در شهر ، نارایان دیناناتجی ولکار ، که اولین مامور شهرداری هند نیز بود ، به جامعه پاتاره پرابو تعلق داشت.



او زمین خود را به اعضای جامعه اهدا کرد تا خانه هایی بسازند ، خانه هایی که تا به امروز وجود دارد. این 51 ساله گفت که این جامعه از طریق کمیته هایی از جمله موسسه های خیریه Pathare Prabhu ارتباط برقرار می کند.