'خفه شده' پس از بازداشت شهیدالعلم، هنرمند بنگلادشی در هند نمایشگاه می گذارد

محبوب الرحمن که به خاطر تفسیرهای بصری شدید خود در مورد جامعه و سیاست شهرت دارد، از رسانه های مختلفی مانند نصب، ویدئو و اجرا برای جستجوی «هویت واقعی بنگلادشی در قرن بیست و یکم» استفاده می کند.

دومین نمایشگاه انفرادی محبوب رحمان در هند در 29 نوامبر در خانه بیکانر افتتاح شد. (منبع: چوبی ملا)

محبوب الرحمن، هنرمند بنگلادشی، یکی از نزدیکان شهیدالعلم، خبرنگار عکاسی که اخیراً منتشر شده است، می گوید که به عنوان یک فعال فرهنگی-هنرمند، از زمانی که علم آشکارا به دلیل موضع آشکار ضد دولتی اش از او گرفته شد، احساس خفگی می کند. رحمان که آثارش از جابجایی، عذاب کشاورزان و عرق‌فروشی‌های بنگلادشی صحبت می‌کند، از پنجشنبه آثارش را در اینجا به نمایش می‌گذارد.

در بنگلادش و جنوب آسیا، ما باید فرهنگ را با کنشگری ادغام کنیم و صدای خود را از طریق هنر و غیره بلند کنیم. (اما) اخیراً احساس خفگی و پوزه کردم. رحمان در حین صحبت با IANS پرسید: بعد از شهیدالعلم، من یک سوال بزرگ دارم: ما برای چه کسی این کار را انجام می دهیم.

حیوانات و گیاهان در جنگل های بارانی استوایی

رحمان که همراه با سایر رسانه ها با دوربین کار می کند و از نزدیکان علم است، برای کیوریتوری دو دوره اخیر جشنواره عکاسی چوبی ملا با او همکاری کرده است.

این هنرمند متولد داکا که پس از بازداشت علم در ماه اوت به همراه هنرمندان دیگر به خیابان‌ها آمده بود، اظهار تاسف کرد، کسی همکارتان را جلوی شما می‌برد، او آشکارا به خاطر صحبت کردن او را می‌بردند. علم از ابزار خشونت آمیز دولت برای سرکوب اعتراضات گسترده دانشجویان در پایتخت کشور انتقاد کرده بود. او اخیرا پس از گذراندن بیش از 100 روز در زندان آزاد شد.

مشکل این دولت این است که سعی می کند صدای شما را خفه کند. سوال من این است که وقتی من برای مردم شما صحبت می کنم، چرا صدای من را خفه می کنید. ما باید خودمان را نقد کنیم. هر کاری که می کنیم درست نیست. رحمان گفت: ما یک خانواده هستیم و باید در داخل به چه مشکلی اشاره کنیم.

تبدیل، فولاد ضد زنگ. (منبع: خانه بیکانر)

رحمان که به خاطر تفسیرهای بصری شدید خود در مورد جامعه و سیاست شهرت دارد، از رسانه های مختلفی مانند نصب، ویدئو و اجرا استفاده می کند تا هویت واقعی بنگلادشی را در قرن بیست و یکم جستجو کند.

یکی از اینستالیشن‌های نمادین او که در اینجا مشاهده می‌شود، با استفاده از شش تیغه، از حادثه Rana Plaza در سال 2013 در بنگلادش الهام می‌گیرد که بیش از 1100 کارگر (عمدتاً تولیدکنندگان پوشاک آماده) در اثر فروریختن ساختمانی که در آن کار می‌کردند جان باختند. چند روز طول کشید تا همه بازماندگان نجات یافتند.

گیاهان سرسخت همیشه سبز

رحمان با کارگری صحبت کرد که به طور اتفاقی در زمان فروریختن از ساختمان خارج شده بود و برای نجات جان بسیاری از ساختمان ها بازگشت.

او مجبور شد پای یک زن را ببرد تا او را نجات دهد و جانش را نجات دهد. من آن شخص را در حال بریدن پا و احساسش در آن لحظه دوباره تصور کردم. او توضیح داد که صدای شش تیغه شبیه کسی بود که برای من ویولن می نوازد، زیرا با اینکه پای او را اره می کرد، مرد زندگی را به او هدیه داد.

این نمایشگاه پس از حادثه صداهایی از ناکجاآباد نام دارد، زیرا رحمان ویولن نامرئی را شنید - صدایی که اینطور نبود.

کارهای بیشتر، از جمله نصب قیچی از یونیفرم ساخته شده از قیچی و تیغه، بررسی دقیقی را بررسی می کند که جنوب آسیایی ها هنگام خروج از منطقه تحت آن قرار می گیرند. بنابراین، آثار رحمان از بسیاری جهات به بررسی مسائل هویتی در بنگلادش معاصر می پردازد.

اثر دیگر، «تبدیل» یک عکس مبتنی بر عملکرد است، که منعکس کننده وضعیت اسفبار کشاورزان نیل در دوران استعمار است، که بسیاری از آنها مجبور بودند خود زمین را در غیاب حیوانات مزرعه شخم بزنند. رحمان همچنین به یک اثر فلزی بر اساس متنی نمایشی اشاره کرد که در آن یک کشاورز و فرزندش نتوانستند از شدت رنج و گرسنگی فریاد بزنند.

برخی از آثار او نیز به آسیب های تجزیه و جنگ می پردازد.

چگونه از گیاهان آویزان مراقبت کنیم

بنابراین، «صداهای ناکجاآباد» نیز مانند نمایشگاهی به نظر می‌رسد که داستان‌هایی از مناطق کمتر شناخته‌شده کشورهای در حال توسعه و توسعه‌نیافته - در هیچ کجای دنیا - به نمایش گذاشته شده است.

دومین نمایشگاه انفرادی رحمان در هند روز پنجشنبه در خانه بیکانر افتتاح شد و در 2 دسامبر به پایان می رسد. ورود رایگان است.