والدین گرسنه ممکن است به فرزندان خود غذای بیشتری بدهند

این مطالعه برای تعیین اینکه چه عواملی ممکن است بر میزان غذایی که والدین به کودکان خردسال خود ارائه می دهند تأثیر بگذارد طراحی شده است.

گرفتن اولین قاشق از برنج. این برنج آب پز بسیار نرم، مقداری شکر و قیمه است. به قاشق نقره ای سفارشی توجه کنید - هه!گرفتن اولین قاشق از برنج. این برنج آب پز بسیار نرم، مقداری شکر و قیمه است. (ویکی مدیا)

بر اساس یک مطالعه جدید که می تواند پیامدهایی برای چاقی دوران کودکی داشته باشد، هر چه والدین در وعده های غذایی گرسنه تر باشند، ممکن است بیشتر به فرزندان خردسال خود غذا بدهند.

در مطالعه‌ای روی 29 کودک سه تا شش ساله و مادرانشان، محققان از مادران خواستند تا قبل از غذا میزان گرسنگی خود و همچنین گرسنگی فرزندشان را ارزیابی کنند.



در میان زنانی که اضافه وزن یا چاق داشتند، آنهایی که گرسنگی خود را بالاتر می‌دانستند، گرسنگی فرزندشان را نیز بالاتر می‌دانستند و به نوبه خود، غذای بیشتری را به فرزندشان می‌دادند.



سارا استرومبرگ، دانشجوی دکترا در دانشگاه فلوریدا گفت: از آنجایی که کودکان خردسال در تشخیص اینکه چه زمانی سیر هستند، مشکل دارند، هرچه غذای بیشتری در زمان صرف غذا به آنها ارائه شود، احتمال بیشتری برای خوردن دارند.

تماشای ویدیو: چه چیزی خبرساز است



این مطالعه برای تعیین اینکه چه عواملی ممکن است بر میزان غذایی که والدین به کودکان خردسال خود ارائه می دهند تأثیر بگذارد طراحی شده است.

دیوید جانیک، پروفسور UF گفت: اگر بتوانیم این عوامل را شناسایی کنیم، ممکن است بتوانیم برای کمک به والدین مداخله کنیم تا اندازه غذای مناسب تری را برای بچه های کوچکتر ایجاد کنند، که امیدواریم بتوانیم به زندگی طولانی تری از عادات غذایی سالم منجر شود.

محققان گفتند که به دلیل حجم نمونه کوچک، یافته های مطالعه آنها مقدماتی است.



تحقیقات آینده باید با گروه بزرگتری از شرکت کنندگان انجام شود و باید کالری مصرف شده توسط کودکان را در طول روز، نه فقط در یک وعده غذایی، ردیابی کند.

علاوه بر این، محققان باید والدین و کودکان را در محیط خانه در حال خوردن غذاهایی که به طور معمول سرو می کنند، به جای غذای رایگان و بوفه ای که توسط محققان ارائه می شود، مشاهده کنند.

جانیک گفت، فکر می‌کنم این مطالعه نقطه شروع خوبی بود و در نهایت اگر بتوانیم این یافته‌ها را تکرار کنیم، می‌توانیم با دانش، آگاهی و استراتژی‌هایی مداخله کنیم تا به والدین و بچه‌ها کمک کنیم تا با هم همکاری کنند تا میزان خدمات به کودکان را محدود کنند.



برای این مطالعه، از زوج های مادر و کودک خواسته شد تا در مطالعه تعاملات خود در طول زمان بازی و یک وعده ناهار یا شام شرکت کنند.

پس از 10 دقیقه فعالیت بازی در آزمایشگاه، از مادران خواسته شد که پرسشنامه ای را تکمیل کنند که اطلاعات دموگرافیک را جمع آوری می کرد و از مادر می خواست گرسنگی خود و فرزندش را در مقیاس هفت درجه ای ارزیابی کند، که در آن 1 اصلا گرسنه نبود. 7 به شدت گرسنه بود. محققان همچنین قد و وزن شرکت کنندگان را جمع آوری کردند.

در مرحله بعد، محققان مجموعه ای از غذاها و نوشیدنی ها را آوردند و از مادر خواستند که به فرزندش و خودش خدمت کند.



در طول وعده غذایی، کدگذاران آموزش دیده شرکت کنندگان را از طریق یک آینه یک طرفه مشاهده کردند و میزان غذای سرو شده و مصرف شده را ثبت کردند.

درخت صنوبر در مقابل درخت کاج

محققان دریافتند که برای مادرانی که وزن بیشتری داشتند، رتبه‌بندی بالاتر گرسنگی شخصی آنها به گرسنگی فرزندشان بیشتر مرتبط بود.

همچنین این مادران نسبت به مادرانی که در محدوده وزنی سالم بودند، تمایل داشتند غذای بیشتری را به فرزندان خود بدهند.

این یافته ها در مجله Human Nutrition and Dietetics منتشر شد.