جوهو اکنون محل اولین کافه اتیوپی شهر ، ماهارش است

از آنجایی که غذاهای اتیوپی کمی مورد توجه قرار گرفته اند یا هیچ خبری از آنها وجود ندارد ، تقریباً همه چیز در منو بیگانه به نظر می رسد ، یعنی تا زمانی که روی میز بیاید.

قهوه اتیوپیایی با پاپ کورن سرو می شود

در اتیوپی ، قهوه فقط یک نوشیدنی نیست بلکه یک جشن است و مانند چای در هند ، یک فعالیت اجتماعی است. اما بر خلاف غذای تازه ، اتیوپیایی ها قهوه خود را همراه و اغلب بعد از غذا نیز میل می کنند. اما ما به ندرت به دنبال قهوه می گردیم تا غذای اتیوپی را که با غذای خودمان شباهت دارد ، بررسی کنیم. ما این را در کمال تعجب در یک کافه کوچک جدید اتیوپیایی در Juhu کشف کردیم. ماهارش که کمتر از دو ماه سن دارد ، کاری از ماهندرا دامانی است که نیم قرن پیش از بمبئی به اتیوپی نقل مکان کرد. او که تاجر موفقی بود ، اغلب از شهر خود دیدن می کرد اما طعم طعم های اتیوپیایی را دوست داشت. این باعث شد او اولین رستوران اتیوپی شهر را باز کند ، که اکنون توسط دخترش چارمی اداره می شود و در جاده جوهو تارا واقع شده است.



از آنجایی که غذاهای اتیوپی کمی مورد توجه قرار گرفته اند یا هیچ خبری از آنها وجود ندارد ، تقریباً همه چیز در منو بیگانه به نظر می رسد ، یعنی تا زمانی که روی میز بیاید. پرسنل بسیار مفید و آموزش دیده اند تا مهمانان را از طریق منو راهنمایی کنند. این رستوران فقط غذاهای گیاهی سرو می کند ، که بسیار بد است زیرا اتیوپی دارای فرهنگ گوشتی غنی است.



تفاوت گردو و گردو سیاه

موارد خاصی در آشپزی غذاهای اصلی هستند ، مانند سامبوسا (325 روپیه) ، که تقریباً نسخه ایتوپیایی سمبوسه ما است. با این حال ، اتیوپیایی ها انواع مختلفی در چاشنی سامبوسا دارند ، از جمله عدس و پنیر و ذرت. در ماهارش ، آنها را با چاوتن نعناع و یک شکر پنیری شبیه به سس هزار جزیره سرو کردند. شیرینی ها هیچ چیز استثنایی نداشتند ، اما طعم سمبوسه ها تازه بود. چاشنی آن از عدس سیاه پخته شده بود که در ادویه جات ملایم سرخ شده بود.



عدس ، در حقیقت ، بخش مهمی از غذاهای اتیوپیایی را تشکیل می دهد ، به ویژه در ماهارش ، زیرا گوشت سرو نمی کنند. در بشقاب برای دو نفر (950 روپیه) سفارش دادیم-اتیوپیایی ها غذاهای خود را از بشقاب های عمومی می خورند-چهار مورد از شش ظرف بر اساس عدس بود. آنجا Alicha Missir Wot بود ، یک عدس قهوه ای که در زردچوبه ، پیاز و سیر پخته شده بود. Shiro Wot یا پودر نخود فرنگی پخته شده در پیاز و ادویه جات ترشی جات ؛ Kay Missir Wot ، یک غذای تند و خوش طعم از عدس قرمز ؛ و Yemessir Wot ، که یک عدس ترکیبی از Kay Missir با ادویه جات ترشی جات کمتر است. این بشقاب همچنین دارای دانه های قارچ (یک قارچ تفت داده شده) و فازولیا (سبزیجات مخلوط ترد ترد) بود. بسیاری از آماده سازی ها در آشپزی هندی شباهت هایی دارند ، اما ادویه های ملایم تر اتیوپی همه تفاوت را ایجاد می کنند - آنها بر طعم مواد اولیه غلبه نمی کنند.

پایه بشقاب پایه بشقاب اتیوپی است. اینژه که اینجرا نامیده می شود ، کرپی است که از خمیر تخمیر شده تهیه می شود. اتیوپیایی ها از دانه teff برای آن استفاده می کنند ، که در هند موجود نیست ، بنابراین ماهاراش آن را با ترکیبی از غلات محلی جایگزین می کند. کرپ کمی تند با طعم های قوی غذاها ، اما مهمتر از همه ، قهوه ، که بدون آن هیچ غذای اتیوپی ناقص است ، بسیار مناسب است.



عکس درختان و درختچه ها

در ماهاراش ، بشقاب ها با قهوه دم کرده ، مناسب برای شستن غذا و شاید حتی دسر شیرینی پف دار (350 روپیه) با نوتلا و مواد پنیر است. با این وجود ، نماهنگ های پر جنب و جوش اتیوپیایی که بر روی صفحه نمایش پخش می شوند ، برجسته ترین وعده غذایی است.