انواع زنبورها و نحوه شناسایی آنها (تصاویر ، نام ها ، شناسایی)

زنبورها حشرات پرنده کوچکی هستند که در باغ های تابستانی از گل به گل دیگر رایج هستند. بیشتر گونه های زنبورهای عسل با اجسام فازی راه راه خود قابل تشخیص هستند - اغلب با علامت گذاری های سیاه و زرد یا نارنجی. 20،000 گونه زنبور وجود دارد و رایج ترین آنها - زنبور عسل غربی ( Apis mellifera ) - به تولید عسل مشهور است.

این مقاله راهنمای محبوب ترین گونه زنبورهای عسل است که در باغ خود پیدا خواهید کرد. همراه با تصاویر زنبورهای عادی ، شرح این پروازها انواع حشرات به شناسایی انواع مختلف زنبورهای عسل کمک می کند.

چگونه زنبورها را شناسایی کنیم

بهترین راه برای شناسایی گونه های زنبورهای عسل ، مشاهده شکل ، اندازه ، رنگ و زیستگاه آنهاست. با این حال ، شناسایی زنبورعسل می تواند مشکل باشد و بسیاری از گونه ها ویژگی های مشابهی دارند. تشخیص اینکه زنبور عسل و زنبور عسل از یکدیگر جدا باشند ممکن است آسان باشد ، اما شناسایی سایر گونه های زنبورها چالش برانگیز است.

به عنوان مثال ، زنبورهای بامبل دارای اجسام مبهم و دارای نوارهای سیاه و زرد و بزرگتر از زنبورهای عسل هستند. بیشتر زنبورهای نجاری شبیه زنبورهای بامبل هستند اما بیشتر سیاه هستند و موهای کوتاه تری دارند.

رنگ زنبورهای مختلف از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. بسیاری از انواع زنبورهای عسلی به رنگ های قهوه ای یا برنز هستند. با این حال ، زنبورهای نجاری بزرگتر بیشتر سیاه پوست هستند. برخی از گونه های زنبور عسل بامبل نیز می توانند سیاه باشند ، یا برخی از آنها دارای نشانه های سیاه ، سفید و زرد هستند. گونه های جالب زنبور عسل نیز وجود دارند که دارای رنگ های فلزی سبز براق هستند.

زنبورها در برابر زنبورها

نزدیک کردن تصاویر زنبور عسل (چپ) و زنبور (راست)

زنبورها و زنبورها از نزدیک با هم رابطه دارند و هر دو از راسته حشرات هستند هیمنوپترا . یکی از راه های تشخیص زنبورها و زنبورها صاف بودن بدن آنها است. زنبورها تمایل به داشتن اندامی باریک و صاف دارند ، در حالی که زنبورهای عسل ظاهری خزدار دارند و چاق هستند. همچنین ، زنبورها فقط می توانند یک بار قبل از مرگ نیش بزنند ، اما زنبورها می توانند چندین بار نیش بزنند.

کاترپیلار سبز بزرگ با سنبله قرمز

حقایقی درباره زنبورها

زنبورها ، به ویژه زنبورهای عسل ، به طور کلی موجوداتی اجتماعی هستند که در کلنی های بزرگ زندگی می کنند. یک کندو می تواند بین 20 تا 80 هزار زنبور عسل کارگر داشته باشد. یک کلنی زنبورعسل نیز بسیار سازمان یافته است ، ملکه ، هواپیماهای بدون سرنشین و کارگرانی که از کندوی عسل مراقبت می کنند.

حتی اگر بسیاری از گونه های زنبورهای عسل در گروه های زیادی جمع شوند ، گونه های دیگر موجودات منزوی هستند.

زنبورهای عسل در بیشتر اکوسیستم ها نقشی حیاتی دارند. زنبورها برای گرده افشانی گل ها بسیار مهم هستند به طوری که ما هر ساله محصولات میوه و سبزیجات داریم. همچنین ، زنبورهای عسل عسل ، یک غذای شیرین خوشمزه را که انسان ، حیوان و پرندگان از آن لذت می برند ، تولید می کنند.

اگرچه بسیاری از زنبورهای عسل گونه های حشرات گزنده هستند ، اما به طور کلی تهاجمی نیستند. زنبورها معمولاً موجوداتی مطیع هستند و به انسان حمله نمی کنند. با این حال ، زنبورهای آفریقایی حشرات تهاجمی و سرزمینی هستند. مشکل این است که زنبورهای عسل آفریقایی مانند زنبورهای عسل عادی به نظر می رسند - Apis mellifera - و می تواند بدون تحریک حمله کند.

زنبورهای عسل از گرده و شهد گیاهان گل دهنده تغذیه می کنند. هنگامی که زنبورها ، زنبورهای نجاری و زنبورهای عسلی از گیاهی به گیاه دیگر منتقل می شوند ، گل ها را گرده افشانی می کنند. سپس زنبورهای عسل شهد و گرده را به کلنی که در آنجا عسل تولید می کنند- یک منبع غذایی برای زنبورهای عسل که هرگز از کندو خارج نمی شوند- می برند.

انواع زنبورها با نام و عکس (از جمله راهنمای شناسایی)

در اینجا لیستی از انواع مختلف زنبورهایی وجود دارد که می توانید در اطراف باغ خود وزوز کنید (از جمله راهنمای شناسایی زنبورها با تصاویر).

زنبور عسل غربی ( Apis mellifera )

زنبور عسل غربی دارای نوارهای سیاه و زرد نارنجی در شکم و مو در قفسه سینه است

زنبورهای عسلی غربی بر روی بدن باریک خود نوارهای سیاه و زرد مایل به قهوه ای دارند. زنبورهای عسل غربی به راحتی شناسایی می شوند زیرا ظاهری عسلی رنگ و شکمی نسبتاً صاف دارند. زنبورهای عسل دارای سه جفت پایه سیاه مبهم ، یک جفت آنتن و دو جفت بال هستند.

مانند همه زنبورها ، زنبورهای عسل دارای جسمی در سه بخش هستند: یک سر ، سینه و شکم. پاهای عقب ماده ها کیسه های گرده دارند که از آنها برای انتقال گرده به کندو استفاده می کنند.

به زنبورهای عسل غربی زنبورهای عسل اروپایی نیز گفته می شود - این حشرات بالدار گونه های اصلی زنبورهای عسل هستند که برای تولید عسل استفاده می شوند. زنبورهای عسل غربی در بین زنبورداران محبوب هستند زیرا تهاجمی نیستند و مقدار زیادی عسل تولید می کنند.

اگرچه بیش از 20 هزار گونه زنبور عسل در جهان وجود دارد ، اما فقط هشت گونه زنبور عسل وجود دارد. این حشرات تولید کننده عسل در جنس هستند آپیس شامل زنبور عسل شرقی ( آپیس سرانا ) ، زنبور عسل بزرگ ( آپیس دورساتا ) ، و زنبور عسل Koschevnikov ( Apis koschevnikovi )

شناسایی زنبور عسل غربی

زنبورهای عسل غربی تورم قهوه ای مایل به رنگ و نوارهایی به رنگ نارنجی تیره و سیاه بر روی شکم نسبتاً صاف خود دارند. به دنبال سبدهای گرده (corbicula) روی پاهای عقب سیاه آنها باشید. زنبورهای عسل می توانند تا 1/2 '(1.2 سانتی متر) طول رشد کنند.

زنبور عسل ( بمبوس )

زنبورهای بامبل را می توان از طریق شکل مبهم و بدن بزرگ سیاه و زرد دارای دم سفید تشخیص داد

زنبورهای بامبل با اجسام مبهم گرد خود با راه راه های سیاه و زرد و دم سفید به راحتی قابل تشخیص هستند. بسته به نوع زنبورهای زنبور عسل ، ممکن است دم قرمز یا زرد داشته باشند. 250 گونه منفرد زنبور عسل وجود دارد که اکثر آنها از ویژگی های شناسایی یکسانی برخوردارند.

نام bumble bee در لغت به معنای وزوز ، زمزمه یا حرکت ناشیانه است. این نام توصیفی رفتار پرتحرک آنها را هنگام تغذیه از گرده گل و شهد به طور دقیق نشان می دهد.

برخلاف زنبورهای عسل ، زنبورهای بامبل در لانه ها و کلنی های کوچکتر زندگی می کنند. آنها فقط مقدار کمی غذا را در لانه ذخیره می کنند. همچنین ، زنبورهای بامبل در مقایسه با زنبورهای عسلی دارای جثه وسیع تری و ظاهری مبهم تر هستند. مانند زنبورهای عسل ، زنبورهای بامبل کیسه های گرده در پاهای عقب خود دارند.

شناسایی زنبور عسل

زنبورهای بامبل زنبورهایی بزرگ با بدن و پاهای مویی هستند. به دنبال نوارها و دم های مشخص زرد و سیاه باشید که به طور کلی سفید هستند ، اما همچنین می توانند زرد یا قرمز باشند. زنبورهای بامبل تا 0.6 '(1.7 سانتی متر) رشد می کنند.

زنبورهای برگ شکن ( مگاچیل )

شکم زیر زنبور عسل برگ شکن دارای موهایی به رنگ زرد کم رنگ برای حمل گرده است

زنبورهای برگ شکن دارای بدنی باریک و دارای نوارهای برجسته سیاه و زرد کمرنگ با موهای حامل گرده در زیر شکم خود هستند. همانطور که از نام آنها مشخص است ، زنبورهای برگ شکن برگهایی را می جوند که دوباره به لانه برمی گردند. این حشرات که زنبورهای برش دهنده نیز نامیده می شوند ، با بیش از 1500 گونه مگاچیل .

این زنبورهای برگ برنده زنبورهای متوسطی هستند که عسل تولید نمی کنند. آنها حشرات منزوی هستند که در لانه ها ، شکاف ها ، سوراخ ها و شاخه های توخالی زندگی می کنند. اگرچه زنبورهای برگ شکن نیش می زنند ، اما نیش آنها به اندازه نیش زنبورهای عسل نیست. از نزدیک ، تصاویر زنبورهای برش شکن نیز نشان می دهد که آنها دارای فک پایین یا فک بزرگ برای بریدن از طریق برگ هستند.

شناسایی زنبور عیار برگ شکن

زنبورهای برگ شکن را می توانید به راحتی از طریق شکم راه راه صاف و صاف آنها تشخیص دهید. نوارهای زنبورهای شکننده بسته به نوع آن می توانند سیاه و سفید یا سیاه و زرد کم رنگ باشند. طول رشد زنبورهای برگ شکن تا 0.35 اینچ (1 سانتی متر) است.

زنبورهای بلند شاخ ( یوسرینی )

زنبورهای شاخ بلند مویی دارای آنتن های بلند با نوارهای سیاه و مایل به زرد روی شکم هستند

زنبورهای شاخ بلند زنبورهای منزوی با حدود 500 گونه در 32 جنس در این قبیله هستند یوسرینی . بین گونه های زنبورهای شاخ بلند ، چند ویژگی شناسایی مشترک وجود دارد. زنبورهای شاخ بلند بدن و پاهای مویی دارند که دارای نشانه های سیاه و برنز است. یک ویژگی متمایز متداول ، آنتن های بلند آنهاست.

زنبورهای شاخ بلند معمولاً در حال تغذیه از گرده گلهای آفتابگردان هستند. این زنبورها عسل تولید نمی کنند و در جایی که در تونل های کوچک لانه می کنند زندگی انفرادی دارند.

شناسایی زنبور عسل بلند شاخ

زنبورهای شاخ بلند بطور کلی دارای نوارهای کم رنگ روی اجسام فازی سیاه و دو آنتن بلند هستند. شش پایه آنها مودار و به رنگ برنز مایل به تیره است.

عرق سبز زنبور عرق فلزی ( اوگوکلورای خالص )

زنبورعسل عرق فلزی سبز دارای بدنه ای رنگین کمانی است که می تواند دارای رنگ های سبز ، آبی و طلایی باشد

زنبورهای عرقی متالیک سبز دارای بدنه ای به رنگ سبز و براق براق هستند. این گونه زنبورهای عرق حشرات منزوی با بیش از 4000 گونه در 81 جنس هستند. زنبورهای عرق سبز فلزی زنبورهای کوچکی هستند که اندازه آنها 0.3 '(0.8 سانتی متر) است.

ماده های زنبورعسل عرق فلزی سبز در لانه های چوب پوسیده زندگی می کنند. نرها در طول زمستان زنده نمی مانند اما در پاییز می میرند.

اگرچه زنبورهای عرق سبز فلزی سوزش می کنند ، اما بندرت این کار را انجام می دهند. اما آنها غالباً روی انسان فرود می آیند تا عرق را از روی پوست لیس بزنند زیرا جذب نمك می شوند.

شناسایی زنبورعسل عرق فلزی سبز

زنبورهای عرق عرق فلزی سبز به دلیل برخورداری از سر و بدن سبز فلزی براق قابل تشخیص هستند.

زنبور نجار ( زیلوکوپا )

اکثر گونه های زنبورهای نجاری دارای جثه سیاه بزرگی با توراکس فازی و شکمی صاف هستند

زنبورهای نجاری زنبورهای سیاه بزرگی هستند که شبیه زنبورهای بامبل هستند. تفاوت زنبورهای نجاری با زنبورهای بامبل این است که زنبورهای نجار مو کمتری دارند. تفاوت دیگر این است که زنبورهای نجار شکمی صاف و نه مبهم دارند. بیشتر گونه های زنبورهای نجاری سیاه هستند و تعداد کمی از گونه ها دارای علامت های سفید یا زرد هستند.

زنبورهای نجاری نام خود را از عادت خود در داخل چوب و لانه شدن گرفته اند. از دیگر ویژگی های این زنبورهای چاق ، صدای بلندی است که بال های آنها هنگام پرواز ایجاد می کنند. مانند بیشتر زنبورها ، زنبورهای نجاری نیز نیش می زنند و نیش آنها در مقایسه با سایر گونه های زنبور عسل دردناک است.

شناسایی زنبور عسل نجار

طول زنبورهای بزرگ نجاری 0.7 '(2 سانتی متر) با قفسه سینه سیاه مبهم ، شکم صاف و بال های کشیده است.

زنبور عسل نجار کوچک ( سراتین )

زنبورهای کوچک نجاری دارای بدنی تیره و صاف و براق با رنگ های آبی و مشکی متالیک هستند

زنبورهای کوچک نجاری زنبورهایی کوچک ، تقریباً بدون مو هستند که دارای اجسام براق تیره هستند. برخی از این زنبورهای کوچک دارای رنگ های فلزی خیره کننده ای هستند. بدن های بشکه ای و سرهای مایل به قرمز را برای تشخیص این زنبورها جستجو کنید. اکثر زنبورهای کوچک نجاری دارای نشانه های زرد هستند که باعث می شود آنها به راحتی شناسایی شوند.

گیاهان و درختچه های حیاط جلو

شبیه به زنبورهای نجاری بزرگتر ، گونه های موجود در سراتین تونل تیره به چوبی نرم یا در حال خراب شدن. برخی از گونه های زنبورهای نجاری تنها هستند ، در حالی که برخی دیگر در گروه های اجتماعی زندگی می کنند.

زنبورهای کوچک نجاری را می توان به عنوان زنبورهای عرق در خانواده اشتباه گرفت Halictidae . هر دو جنس کوچک با رنگ فلزی هستند. با این حال ، قسمت دهانی زنبورهای کوچک نجاری کوتاه تر از زنبورهای عرق است.

شناسایی زنبور عسل نجار کوچک

زنبورهای کوچک نجاری با اجسام فلزی براق ، سرهای برجسته ، پاهای نازک و بدن باریک و کشیده قابل تشخیص هستند. برخی از گونه ها به عنوان 'زنبورهای درخشان سیاه' یا 'زنبورهای درخشان آبی' مشخص می شوند.

زنبور عسل ماسون ( اوسمیا )

بسیاری از زنبورهای ماسون دارای اجسام سبز-آبی متالیک هستند (تصویر سمت چپ). بعضی از زنبورهای مزون مانند زنبور قرمز ماسون (Osmia bicornis) می توانند دارای رنگهای سیاه یا مارون باشند (تصویر سمت راست)

زنبورهای میسون معمولاً دارای اجسام فلزی سبز یا آبی با تکه های پراکنده مو هستند. برخی از گونه های موجود در اوسمیا جنس زنبورهای قرمز زنگ زده یا سیاه است. طول زنبورهای ماسون بزرگسال تقریباً 0.5 '(1.4 سانتی متر) با بال های بزرگ و شش پایه سیاه مودار دارند.

زنبورهای ماسون نام خود را از عادت استفاده از مواد سنگ تراشی مانند گل برای ساخت لانه گرفته اند. برخی از گونه های کوچک زنبورهای مزون نیز در شکاف ها ، ساقه های توخالی یا سوراخ های چوب لانه می کنند.

گونه های رایج زنبورهای ماسون شامل زنبور عسل قرمز ( Osmia bicornis ) ، زنبور زغال اخته (Osmia ribifloris ) ، و زنبور عسل مزون باغ بومی ( Osmia lignaria )

شناسایی زنبور عسل ماسون

ویژگی های مشخص زنبورهای مزون اجسام فلزی براق است که می تواند سبز ، آبی ، قرمز یا سیاه باشد. همچنین می توانید زنبورهای ماسون را در قسمت بزرگ عقبی (جرم گرده) که پر از گرده است ، مشاهده کنید.

Sweat Bee ( Halictidae )

گونه های مختلف زنبورهای عرق از نظر ظاهری متفاوت هستند ، بعضی از آنها دارای بدنه فلزی سبز هستند

زنبورهای عرقی در خانواده Halictidae می تواند متفاوت از یکی به دیگری باشد. برخی از گونه های هالیکتید سبز ، آبی یا مشکی فلزی با علائم زرد مایل به سبز هستند. سایر زنبورهای عرق روی شکم صاف دارای نوارهای سیاه و سفید هستند. مانند زنبورهای عرق در خانواده های دیگر زنبورها ، گونه های این گروه نیز جذب عرق شور می شوند.

زنبورهای عرق گرده افشان ضروری هستند. با این حال ، آنها معمولاً تنها هستند و عسل تولید نمی کنند. این زنبورهای عرق در سراسر شرق ایالات متحده رایج است.

عرق شناسایی زنبورها

تنوع گسترده ای در شناسایی مشخصات گونه های زنبورهای عرق وجود دارد. اکثر آنها دارای بدنی تیره و فلزی و دارای نشانه های زرد به ویژه در صورت خود هستند. وجه تمایز زنبورهای عرق ، رگ کاملاً خمیده بال های آن است.

انواع مختلف درختچه با عکس و نام

Carder Bee ( آنتیدیوم )

زنبور عسل کاردر با نشانه های سیاه و زرد در پشت آن

زنبورهای کاردر ، زنبورهای بزرگ سیاه و زرد هستند که اندازه ای مشابه زنبورهای عسلی دارند. با دقت به این زنبورهای بزرگ ، موهای پاها و پهلوها را مشاهده خواهید کرد. علائم زرد روی شکم آنها تا حدی در اطراف بدن آنها پیچیده نمی شود و پشت آنها صاف و سیاه است.

آسان است که زنبورهای کاردر را با کت های زرد اشتباه گرفت زیرا علامت های زرد و سیاه آنها مشابه است. با این حال ، زنبورهای شیری از موهای زرد تهاجمی تر دارای مو هستند.

زنبورهای کاردر در خانواده هستند Megachilidae ، بنابراین ، مانند زنبورهای برگ شکن ، آنها برگها را می برند تا در لانه ها استفاده کنند. این زنبورهای بزرگ همچنین از رزین ، گل و موی گیاهان برای تشکیل لانه های خود استفاده می کنند. با تماشای تصاویر زنبورهای کاردر ، متوجه سه شاخ در راس شکم آنها خواهید شد.

شناسه زنبور عسل کاردر

زنبورهای کاردر ، زنبورهای بزرگ زرد و سیاه هستند که دسته ای از خارهای ریز روی پاها دارند. می توانید این زنبورها را با علامت زرد یا قرمز روشن در قسمت زیرین و کنار شکم تشخیص دهید.

زنبور اسکواش ( پپوناپیس و زنوگلوسا )

زنبورهای کدو زرد و سیاه دارای قفسه سینه مبهم و شکمی صاف هستند. روی این تصویر: Peponapis (چپ) و Xenoglossa (راست)

زنبور عسل اسكواش نام معمولي براي دو نوع زنبور عسل است یوسرینی قبیله. نام زنبورهای کدو سبز به این دلیل است که گرده افشان های مثبتی از گیاهان در خانواده کدوها هستند. زنبورهای کدو حلوایی سیاه و زرد رنگی با اندازه متوسط ​​هستند که دارای قفسه سینه مودار و ناحیه شکمی صاف هستند. زنبورهای کدو حلوایی بدن کوتاه و چربی نیز دارند و به آنها حالت له شدن می دهد.

اندازه زنبورهای کدو شبیه زنبورهای بامبل است و بزرگتر و چاق تر از زنبورهای عسل است.

ویژگی جالب برخی از گونه های زنبورهای کدو این است که در تاریکی فعالیت بیشتری دارند. زنبورها قبل از طلوع آفتاب می توانند در اطراف گلها وزوز کنند و دیگران وقتی هوا تاریک است پرواز می کنند.

شناسایی زنبورهای کدو

زنبورهای کدو تنبل مشخصی مانند تنبل زنبورها دارند. برخی از گونه های زنبورهای کدو حلوایی دارای اجسام سیاه با نوارهای زرد و برخی دیگر ظاهری مبهم و شکمی صاف دارند.

زنبورهای عرق سبز راه راه ( آگاپوستمن )

تصویری از نزدیک از Agapostemon texanus با سر سبز و فلزی و قفسه سینه و شکم راه راه و زرد سیاه

زنبورهای عرق راه راه سبز شکمی راه راه سیاه و زرد و صاف و سر و سینه فلزی دارند. زنبورهای سبز راه راه دارای بدنی باریک و بلند هستند و هیچ مویی قابل تشخیص نیست. ظاهری چشمگیر با آنتن های تیره ، پاهای بلند به رنگ روشن و بدن براق دارند.

زنبورهای عرق سبز راه راه در مناطق معتدل در آمریکای شمالی و جنوبی یافت می شوند. این گونه های زنبورهای عرق دارای الگوی پروازی شبیه زنبورهای عسل و زنبورهای عسل هستند.

راه راه شناسایی زنبورعسل عرق سبز

وجه تمایز زنبورهای عرق سبز راه راه سر براق سبز فلزی آنهاست. شکم های راه راه مایل به قرمز یا زرد و سیاه آنها همچنین دارای براق شدن فلزی نیز هستند.

زنبور معدنچی ( آنتوفورا ناگهانی )

همانطور که در تصویر مشاهده می شود ، زنبورهای معدنچی دارای بدن مبهمی با موهای زرد خامه ای در قفسه سینه و شکم مودار سیاه هستند

زنبورهای معدنچی زنبورهای فازی سیاه و زرد خامه ای شبیه زنبورهای بامبل هستند. این زنبورهای خزدار متوسط ​​و تنومند که به عنوان زنبورهای دودکش دار نیز شناخته می شوند ، با موهای ظریف ، از جمله پاهای بلند خود پوشانده شده اند. زنبورهای معدنی به طور معمول دارای شکمی مبهم سیاه و کرم روشن یا قفسه سینه مایل به زرد هستند.

زنبورهای معدن وجود انفرادی دارند. نام رایج آنها از عادت غبغب آنها ناشی می شود ، جایی که آنها در خاک تونل حفر می کنند. آنها همچنین تونل هایی مانند دودکش برای لانه های خود ایجاد می کنند.

اگرچه زنبورهای معدنچی نیش دارند ، اما آنها حشرات پلاسیده ای هستند که بندرت انسان را نیش می زنند.

زنبورهای معدن گرده افشانی حیاتی برای گیاهانی مانند ردودندرون ، زنبق ، گل رز ، خرمالو و جعفری هستند.

شناسایی زنبور معدنچی

زنبورهای معدن دارای کلی بدن خزدار هستند ، از جمله سر ، قفسه سینه ، شکم و پاها. این گونه ها معمولاً فاقد راه راه هستند و قفسه سینه رنگ روشن تری نسبت به شکم دارد.

مقالات مرتبط:

• انواع کفشدوزک
• انواع کاترپیلار
• انواع سوسک ها